Tak niedawno rozpoczął się Wielki Post, a już minęła Niedziela Palmowa i niebawem będziemy obchodzić najważniejsze święta w religii chrześcijańskiej - Święta Wielkanocne. W ostatnich dwóch latach przygotowania do Świąt, jak i same Święta były znacznie skromniejsze ze względu na wprowadzone obostrzenia związane z pandemią koronawirusa na świecie. W tym roku mogliśmy już wrócić do pięknych tradycji i wspólnie z dziećmi z przedszkola i Szkoły Podstawowej w Piątkowej przygotować świąteczną dekorację naszej biblioteki. Starsze dzieci pod czujnym okiem Pani Agnieszki wykonały piękną palmę. Natomiast młodsze, udekorowały naklejkowymi ozdobami dużą pisankę. Wszystkie dzieci, które brały udział w spotkaniach bibliotecznych wykazały się dużym zaangażowaniem w przygotowaniu dekoracji, a w nagrodę otrzymały czekoladowe jajka i zajączki.

Podczas tych spotkań czytaliśmy również książki o tematyce świątecznej. Towarzyszyła nam wszystkim radość i uśmiech, a wspólne prace i rozmowy o tradycjach Wielkiej Nocy wprowadziły ciepły i pogodny nastrój. Teraz wszyscy czekamy na obchody Triduum Paschalnego w kościele, by następnie w Wielką Niedzielę móc się cieszyć Zmartwychwstaniem Pana Jezusa.

Zachęcam, aby dzieci wypożyczyły z biblioteki książkę ks. Jana Twardowskiego pt. „Kubek z jednym uchem". Jest to zbiór wierszy, rymowanek i homilii, jakie Ksiądz mówił do dzieci. Można w niej znaleźć wiele ciekawych odpowiedzi na dziecięce pytania np. dlaczego życzymy sobie „Wesołych Świąt”, co oznacza jajko poświęcone, i czym różni się od niepoświęconego. Poniżej jeden z wierszy ks. Jana Twardowskiego z tego zbioru.

Wielkanocny pacierz

Nie umiem być srebrnym aniołem –

ni gorejącym krzakiem –

tyle Zmartwychwstań już przeszło –

a serce mam byle jakie.

Tyle procesji z dzwonami –

tyle już Alleluja –

a moja świętość dziurawa

na ćwiartce włoska się buja.

Wiatr gra mi na kościach mych psalmy

jak na koślawej fujarce –

żeby choć papież spojrzał

na mnie – przez białe swe palce.

Żeby choć Matka Boska

przez chmur zabite wciąż deski –

uśmiech mi Swój zesłała

jak ptaszka we mgle niebieskiej.

I wiem, gdy łzę swoją trzymam

jak złoty kamyk z procy –

zrozumie mnie mały Baranek

z najcichszej Wielkiej Nocy.

Pyszczek położy na ręku

sumienia wywróci podszewkę –

serca mojego ocali

czerwoną chorągiewkę."

 

Danuta Hamerla