Już po raz drugi MGBP w Błażowej bierze udział w „Akcji Żonkile” organizowanej przez Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN. Jej głównym celem jest propagowanie wiedzy na temat Powstania w Getcie Warszawskim. W tym roku do tej jakże szlachetnej inicjatywy dołączyły także filie biblioteki.

Organizatorzy podkreślają, że motywem przewodnim tegorocznych obchodów jest „miłość”. Marek Edelman, jeden z przywódców powstania, pytał w książce "I była miłość w getcie": "Dlaczego nikt mnie nie pyta, czy w getcie była miłość"? Dlaczego nikogo to nie interesuje?". Podczas tej edycji akcji Żonkile zastanowimy się nie tylko nad zadanym przez Edelmana pytaniem, ale również nad tym, czym była i co znaczyła miłość w getcie warszawskim. Opowiemy o tym, jak wiele miała oblicz: od miłości rodzicielskiej, przez miłość do przyjaciół, idei aż po miłość romantyczną.

Tegoroczna akcja Żonkile odbywa się w czasie, gdy w naszej części kontynentu znów giną ludzie – gdy ponownie mordowani są mężczyźni, kobiety i dzieci. Organizatorzy akcji chcą, by udział w kampanii odbywającej się pod hasłem miłości była także formą manifestacji naszego sprzeciwu przeciwko wojnie, przeciwko wszelkiej agresji. Pamiętając o słowach Mariana Turskiego, że Auschwitz nie spadło z nieba, chcemy solidaryzować się z tymi, którzy walczą o swój kraj, swoją godność i swoich najbliższych.

Szkoła w Nowym Borku także, co roku bierze udział w akcji. Dzięki temu uczniowie trzeciej klasy mogli bliżej zapoznać się i wspólnie omówić najpierw z wychowawczynią a później ze mną dwa opowiadania z pośród trzech  proponowanych przez organizatorów.

Na zajęciach przeprowadzanych przeze mnie przyjrzeliśmy się opowiadaniu w opowiadaniu taty z pod pióra Pawła Beręsewicza "Strasznie strasznie”. Opowiadanie to jak najbardziej było zgodne z tegorocznym motywem przewodnim akcji, ponieważ autor przedstawia w nim poruszającą, pełną miłości historię relacji ojca i synka, których życie niemal z dnia na dzień ulega całkowitej zmianie. Pokazuje jak ważne jest aby w trudnych momentach naszego życia mieć przy sobie bliską osobę. Jak wiele życiowych trudności łatwiej jest nam pokonywać odczuwając miłość. Wiedząc, że mamy na kogo liczyć. Dzięki tej opowieści dzieci dowiedziały się także, że będąc w tej samej sytuacji dwie osoby mogą odczuwać różne emocje. Tak jak na przykład w prezentowanej historii stojący nad włazem do tunelu tata i synek odczuwali zupełnie odmienne emocje. Synek był radosny, ponieważ widok tunelu dał mu nadzieję na ratunek. Natomiast tata odczuwał niepokój spowodowany tym, iż nie wiedział co może ich spotkać w tym tunelu. Trzecioklasiści także bez najmniejszego problemu wymienili i narysowali na tablicy rzeczy, które tata i syn zabrali ze sobą do plecaka. Dzięki, którym jak się później okazało łatwiej im było przetrwać w drodze przez tunel.

Ze swojej strony bardzo serdecznie dziękuję Pani wychowawczyni za możliwość przeprowadzenia zajęć oraz uczniom klasy trzeciej za aktywny udział.

Kinga Rybka