23 czerwca w filii biblioteki publicznej w Futomie z grupką czytelników rozmawialiśmy o tradycji i obrzędach Nocy świętojańskiej. Jest to jedyna noc w roku, najkrótsza, pełna magii i tajemnic. Wierzono, że w wigilię św. Jana zdarzają się rzeczy naprawdę wyjątkowe. Tej nocy szczególnych właściwości nabiera ogień i woda, jak również zioła, które ponoć mają moc czarodziejską. Do naszych czasów przetrwał zwyczaj palenia ognisk zwanych sobótkami. Z literatury staropolskiej znamy ,,Pieśń świętojańską o sobótce” Jana Kochanowskiego, a także baśń o kwiecie paproci, który zakwitał na krótko właśnie w tę noc. Kto znalazł w lesie złoty kwiat paproci, stawał się najbogatszym człowiekiem na świecie. Niestety, swoim bogactwem nie mógł dzielić się z nikim, co zawsze kończyło się tragicznie dla niego. Obrzędy nocy świętojańskiej upodobali sobie młodzi, dla których tańce, zabawy, wróżby, robienie wianków przez panny i puszczanie ich na wodę było zapewne niezwykłą frajdą. Obecnie takie zwyczaje przetrwały tylko w niektórych regionach Polski.

Danuta Drewniak