Nagrody w konkursie poetyckim „Strofy o Błażowej” wręczono 24 czerwca 2016 r. na okolicznościowym spotkaniu w kawiarni „Arkadia”.

Danuta Heller

Protokół z posiedzenia komisji jury konkursu poetyckiego „Strofy o Błażowej” z dnia 17 czerwca 2016 roku.

Jury w składzie: przewodnicząca dr Hanna Krupińska-Łyp, członkowie: Adam Decowski, dr Anna Niewolak-Krzywda.

Jury stwierdziło, że:

1.      na konkurs wpłynęło: 21 tekstów w kategorii wiekowej do 18 lat,

2.      6 tekstów w kategorii dorośli,

3.      wszystkie nadesłane teksty spełniały warunki tematyczne i formalne konkursu.

Po wnikliwej analizie tekstów jury postanowiło przyznać następujące nagrody:

- w kategorii wiekowej do 18 lat:

I nagroda – Dawidowi Rząsie za „Wiersz o Błażowej”; {Dawid jest też laureatem Nagrody Specjalnej Prezesa ZLP – przyp. autorki];

II nagroda – Wiktorii Woźniak za wiersz „Dziękujemy Ci, Anno”;

III nagroda – Kamili Sobczyk za wiersz „Niezwykły kamień”;

- w kategorii dorośli:

I nagroda – godło Jafernik – Barbara Paluchowa za zestaw wierszy „W Błażowej” i „Majówka”;

II nagroda – godło Marianna – Marta Gdula-Żukowicz za wiersz „Błażowskie klimaty”.

Jury postanowiło nie przyznawać III nagrody oraz wyróżnień.

Jury przyznało nagrodę specjalną prezesa rzeszowskiego oddziału ZLP Mieczysława Łypa Dawidowi Rząsie za „Wiersz o Błażowej”.

Komisja konkursowa rekomenduje do Nagrody Burmistrza Błażowej wiersz Hanny Synoś „Magiczne miejsce”.(Burmistrz przychylił się do rekomendacji jury – przyp. autorki).

Werdykty w sprawie nagród i rekomendacji zapadły jednogłośnie.

Jury wysoko ocenia zaprezentowane w nadesłanych wierszach kompetencje językowe, wrażliwość artystyczną i autentyczny patriotyzm lokalny autorów”.

Zdobywcom nagród wręczono nagrody ufundowane przez burmistrza Błażowej.

Organizatorzy dziękują uczestnikom konkursu za udział. Ich wysiłek twórczy jest wspaniałą promocją urokliwej ziemi błażowskiej.

Więcej zdjęć w galerii - kliknij tutaj.

 

Kategoria młodzież do lat 18

I NAGRODA

WIERSZ O BŁAŻOWEJ

 

Gdy wyjeżdżałem - o niczym nie myślałem.

W głowie miałem tylko słowa innych ludzi:

,, Będziesz tego żałował".

A  ja jak w transie z zamkniętymi uszami

szedłem przed siebie wybraną drogą.

Dzisiaj widzę tylko wieżowce we mgle,

jak trzcinę w pewien jesienny dżdżysty dzień.

Nieznany widok wielkiego miasta - inni ludzie wokół mnie.

Dopiero  teraz widzę i czuję, co straciłem.

Teraz oddałbym złoto za chwilę  przeniesienia

się do pejzażu z mojej małej ojczyzny,

głębokiego oddechu świeżego powietrza,

zapachu tradycyjnych błażowskich potraw

i ludzi patrzących na ciebie z wielką serdecznością i dobrocią.

Już jesień puka do drzwi,

tak chciałbym spróbować jabłek, gruszek lub domowych wypieków.

Zaś tutaj? nic mi domu nie przypomina.

Nie widzę znajomych kukułek, sikorek,

zapierających dech w piersiach krajobrazów,

różnobarwnych lasów - wszystko straciłem.

Za to mam skupisko samochodów,

jak mrówek w mrowisku.

Niebo wygląda jakby

ktoś rozsypał na nim pudełko gwiazdek.

Wznosząc wzrok, wiem, że gdzieś tam

daleko jest mój dom, gdzie się

urodziłem, będę żył i kiedyś umrę.

 

Dawid Rząsa, kl. Id Gimnazjum Publiczne im. Anny Jenke w Błażowej

Nagroda Specjalna Prezesa ZLP

 

II NAGRODA

DZIĘKUJEMY CI, ANNO…

 

Na naszej błażowskiej ziemi, Anno

stawiałaś pierwsze kroki,

stąpałaś, bawiłaś się

pod czujnym okiem rodziców.

 

W czasie okupacji,

nie bałaś się…

Narażałaś swoje życie…

Jeńcom, więźniom, ubogim,

szczególnie dzieciom

bohatersko niosłaś pomoc.

 

Odważna,

dobroduszna,

wspaniała nauczycielko…

To właśnie Ty!

Wspięłaś się na szczyt

słonecznej skały.

 

Wzięłaś pod swoje skrzydła

rzesze zagubionych pokoleń,

wypuszczając ich mądrymi,

odważnymi, o wspaniałych

sercach – napełnionych miłością.

 

Bił od Ciebie blask

miłości:

do Boga

do bliźniego

do każdego.

 

Anno,

My – mieszkańcy Błażowej

zawdzięczamy Ci wiele.

Zawsze przy nas jesteś,

służysz pomocą,

wsparciem,

dodajesz sił…

czuwasz.

 

Opuściłaś nas…

lecz nie nasze serca.

Na zawsze pozostaniesz

w naszej pamięci,

w naszych myślach,

w historii naszej miejscowości.

 

Sługo Boża, Anno Jenke

czuwaj…

Czuwaj nad nami – mieszkańcami Błażowej.

 

Z głębi serca

Tobie dziękujemy!

 

Wiktoria Woźniak kl. III Gimnazjum Publiczne im. Anny Jenke w Błażowej

 

III NAGRODA

NIEZWYKŁY KAMIEŃ

 

Niosła diablica, kamień potężny

Zniszczyć zamek w Odrzykoniu zamiar miała.

Bóg jednak, inne miał plany.

Wagi ogromnej dodał do głazu,

Więc, diablica upuścić go musiała.

Kamień w Kąkolówce miejsce swe znalazł.

 

Od tamtej pory mnożą się legendy…

 

Rozmiary głazu były nie do opisania.

Niemcy jednak, przez okupację je zmienili,

Rozkruszali, bo drogę budować chcieli.

 

Lecz czy to błędny czy diabelski kamień?

Niektórzy wierzą, inni może zabłądzili.

Według legendy wodzeni za nos,

Mimo okolicy znanej im jak własna kieszeń,

Błądzili bez opamiętania.

 

Co skoro to bujdy?

Może niezwykły kamień, jest zwyczajną skałą…

Różne są wersje, a prawda?

Jaka jest, nikt tego nie wie.

 

Kamila Sobczyk kl. III Gimnazjum Publiczne im. Anny Jenke w Błażowej

 

NAGRODA SPECJALNA BURMISTRZA BŁAŻOWEJ

MAGICZNE MIEJSCE

 

Jest takie miejsce na mapie,

Co Błażową zwie się od lat.

Tu wszystko jest wyjątkowe

Jak długi i szeroki nasz świat.

Tu ptaki śpiewają najpiękniej,

Kwitną sady, szumi las.

Zielone pagórki i drzewa

W gościnę zapraszają nas.

Tu każdy poczuje się jak w domu,

W świat dzieciństwa beztroski odleci.

To miejsce to raj na ziemi,

Wiedzą to dorośli i dzieci.

 

Hanna Synoś kl. IV Szkoła Podstawowa w Błażoweej

 

Kategoria dorośli

I NAGRODA

W BŁAŻOWEJ

 

Jeszcze gada po ludzku

ulica

i wiatr z kościelną wieżą

wciąż się o coś sprzecza

serdeczni sąsiedzi

lipy i jawory

opowiadają przechodniom

o niestworzonych rzeczach

sprzed dziesiątków lat

 

pełne łagodności łąki

porom roku

kołyszą się w takt

a ludzie

przeganiają

leniwego kota czasu

z kąta do kąta dnia

 

Godło Jafernik  - Barbara Paluchowa

Piwniczna Zdrój

 

MAJÓWKA

 

Po krętych ścieżkach

Futomy Niebylca

chodzą

z pieczęcią modlitwy na ustach

ludzie prości

niebo

wtapia się

chabrowymi barwami

w zieloną falistość wzgórz

i śpiewają

ptasie zarośla

na jutrznię najgłośniej

 

bzy rozczochrane w fioletach

i niewinne białe konwalie

niosą w procesji

do Przeczystej Panienki

bukiety zapachów

tam

gdzie bicie serc ludzkich

łączy się z biciem dzwonu

 

Godło Jafernik – Barbara Paluchowa

Piwniczna Zdrój

 

II NAGRODA

SANKTUARIUM W STARYM BORKI

 

Na szczycie

cienistej alei klasztor

zanosi codzienne

modły do stóp

Przenajświętszej

rozsiewając przy tym

wszechobecny spokój

dający ukojenie

niejednej skołatanej duszy

 

A u podnóża

cudowne źródło

od wieków rozdaje

nadzieję

Godło Marianna – Marta Gdula-Żukowicz

Stalowa Wola

 

Barbara Paluchowa w swoim domu.

Organizatorzy i jury konkursu poetyckiego.