Społeczne Muzeum Ziemi Błażowskiej jest instytucją ochrony dziedzictwa historycznego regionu. Powstałe z inicjatywy wielu działaczy społecznych, wśród których wymienić wypada ks. prałata Adolfa Kowala czy niedawno zmarłych śp. Renę Brzęk – Piszczową, Stanisława Koczelę i zapewne wielu innych. Za ich staraniem w latach 90. XX w. przy wsparciu samorządu gminy Błażowa adaptowano poddasze domu parafialnego na muzeum. Z biegiem czasu zapał osłabł, zbiory uległy rozproszeniu, a myszy i kuny zrobiły sobie tam gniazda.

Klika lat temu, dzięki społecznej pracy członków Towarzystwa Miłośników Ziemi Błażowskiej, młodzieży Gimnazjum Publicznego im. Anny Jenke i wielu ludzi dobrej woli wielkim nakładem pracy i środków przywróciliśmy funkcjonalność tej instytucji. Dzięki darczyńcom ociepliliśmy małe pomieszczenie i szukaliśmy środków finansowych, aby przeprowadzić remont głównej sali. Odbywały się tam lekcje muzealne, zwiedzali nasze muzeum goście z kraju i zza granicy.

Pod koniec 2018 r. za pośrednictwem LGD Lider Dolina Strugu otrzymaliśmy grant na modernizację poddasza i adaptację na potrzeby Społecznej Izby Regionalnej, bo taką oficjalną nazwę nosi ta instytucja. W ramach tych środków ocieplono poddasze, zamontowano sufit i nowoczesne oświetlenie, zakupiono nową wykładzinę. Za pieniądze otrzymane od Klubu Błażowian z Chicago zamontowaliśmy okna dachowe. Nakładem dziesiątków godzin pracy społecznej kilkunastu ludzi wykonaliśmy wszystkie prace przygotowawcze i towarzyszące, na co nie było już środków. Uporządkowaliśmy i zaaranżowaliśmy wystawy. Chciałabym podziękować wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do obecnego wyglądu Społecznego Muzeum Ziemi Błażowskiej. Szczególne podziękowanie składam koledze Januszowi Szpali, członkowi TMZB za pomoc merytoryczną, techniczną, finansową za ubogacanie muzeum w eksponaty oraz za godziny pracy społecznej. Dzięki Zdzisławowi Kośmidorowi – przyjacielowi TMZB, wspierającemu nas od lat izbę wiejską zdobi podłoga. Przy jej obróbce i układaniu pracowali także (członkowie i sympatycy): Stefan Wielgos, Józef Chmiel, Andrzej Sowa. Była to niewdzięczna praca, za co składam im serdeczne podziękowanie. Dziękuję Państwu Annie i Krzysztofowi Batorom za wsparcie finansowe przy modernizacji oświetlenia muzeum oraz pani prezes GK w Błażowej Jadwidze Szermach oraz pracownikom za pomoc rzeczową i finansową. Ks. prałatowi dziękuję za ufundowanie wełny mineralnej. Dziękuję Tadeuszowi Rybce i Pawłowi, Bronisławowi Szpali, Jarosławowi Cieśli i Elżbiecie Pęcce, Robertowi Grzesikowi i Wojciechowi Chochrekowi, Eugeniuszowi Wielgosowi i Pawłowi Kołodziejowi, Sławomirowi Kowalowi, Krystynie Brzęk, Danucie Urydze, Jolancie i Stanisławowi Szczepanom, Zofii i Zdzisławowi Wielgosom, Ryszardowi Kutrzebie, Rafałowi Chlebkowi. Nie sposób wymienić wszystkich, ale pozostaną oni we wdzięcznej pamięci. Bardzo trudne były ostatnie tygodnie, gdy po kilka dni w tygodniu pracowaliśmy nad urządzeniem ekspozycji. Myślę, że było warto. Wspólnie zrobiliśmy rzecz wielką. Zabytki dziedzictwa kulturalnego i historycznego znalazły odpowiednie warunki do ich przechowywania i mogą służyć edukacji młodych pokoleń i promocji miasta i gminy. Efekty naszej pracy zaprezentujemy Państwu 18 maja podczas Nocy Muzeów, na która wszystkich zapraszamy.

Małgorzata Kutrzeba