Tradycyjnie w niedzielę Zesłania Ducha Świętego 20 maja ludowcy obchodzili Gminne Święto Ludowe. Rozpoczęto uroczystą Mszą Świętą w kaplicy parafialnej w Błażowej w intencji ojczyzny, zmarłych i żyjących ludowców i ich rodzin. Następnie zebrani przy akompaniamencie orkiestry dętej z Błażowej udali się na dalszą część uroczystości do Gminnego Ośrodka Kultury. W imieniu Zarządu Miejsko- Gminnego PSL prezes Małgorzata Drewniak przywitała licznie zgromadzonych gości, sympatyków i ludowców. W uroczystości uczestniczyły poczty sztandarowe ochotniczych straży pożarnych, kół łowieckich i ludowe z gminy Błażowa. Swoją obecnością zaszczycili: Stanisław Kruczek, członek Zarządu Województwa Podkarpackiego, dyrektor biura Posła Mieczysława Kasprzaka, prezes Zarządu Powiatowego Zbigniew Micał, wiceprezes Jerzy Bator oraz delegat Podkarpackiej Izby RolniczejTadeusz Kuśnierz z małżonką, burmistrz Błażowej Jerzy Kocój, Damian Sobota reprezentujący ZMW, prezes honorowy Zarządu M-G Józef Solarz z małżonką, były prezes Zarządu M-G Jan Kocój, prezes Zarządu Gminnej Spółdzielni Handlowo-Produkcyjnej w Błażowej Wiesław Wolski, prezes Zarządu Spółdzielni Kółek Rolniczych Maria Kotula, prezes Gospodarki Komunalnej Jerzy Kmiotek, prezes LKS Błażowianka Jan Kustra, prezes Towarzystwa Miłośników Ziemi Błażowskiej Małgorzata Kutrzeba z mężem, zespół redakcyjny „Kuriera Błażowskiego” Anna i Jakub Hellerowie oraz Augustyn Rybka, Józef Chmiel, dyrektor Gminnego Ośrodka Kultury w Błażowej Andrzej Wróbel, prezes Zarządu Gminnego Związku OSP RP dh Roman Łach, prezesi i druhowie z poszczególnych jednostek OSP, prezesi i łowczy z Kół Łowieckich Szarak, Sarenka i Bielik, przewodniczący Rady Miasta Czesław Cyran i sołtysi z gminy Błażowa, przedstawicielki kół gospodyń wiejskich, pani Ania Słupek, członkowie i sympatycy PSL. Uczczono minutą ciszy zmarłego kolegę Konstantego Pępka.
Członek Zarządu Województwa Podkarpackiego Stanisław Kruczek i burmistrz Błażowej Jerzy Kocój skierowali wiele ciepłych słów do organizatorów i zebranych. Prezes Zarządu Powiatowego Zbigniew Micał odczytał listy gratulacyjne od prezesa PSL Władysława Kosiniaka- Kamysza i posła na Sejm RP Mieczysława Kasprzaka. Wiele serdeczności popłynęło od prezesa honorowego Józefa Solarza. Spotkanie przy tradycyjnym stole w miłej atmosferze trwało do godzin popołudniowych. Następnie ludowcy przeszli na stadion sportowy, gdzie odbyła się dalsza część uroczystości. Nastąpiła prezentacja sztandarów ludowych, orkiestra odegrała Hymn i Rotę, które zebrani odśpiewali. Po przywitaniu prezes Zarządu Małgorzata Drewniak przedstawiła historię ruchu i Święta Ludowego. Zwracając się do zebranych powiedziała:
„Szanowni Państwo!
Każdego roku, zgromadzeni pod zielonym sztandarem, kultywujemy piękną tradycję najważniejszego święta ludowców. Podobnie i w tym roku spotkamy się podczas Święta Ludowego.To jedno z najpiękniejszych polskich świąt, wyrosłe w tradycji narodowej, ludowej i chrześcijańskiej, które utrwaliło się w świadomości mieszkańców wsi i stało się jej niezbywalną spuścizną. Nierozłącznie towarzyszy historii Polskiego Stronnictwa Ludowego.
Ponad 120 lat temu nowe pokolenia chłopów powstały z kolan. Chłopi stali się otwarci na hasła niepodległościowe. Zaczęli odważnie upominać się o swoją wolność i prawa, nie zginając więcej karku pod pręgierzem ekonoma. Marzyli o wolnej i demokratycznej Polsce, w której będą współdecydować o losach kraju. Ruch ludowy od początku skupiał się na rozbudzeniu świadomości narodowej chłopów, ale również ukształtowaniu postawy patriotycznej i wychowaniu w umiłowaniu ojczyzny. Kamieniem węgielnym postawy ludowców były wartości narodowe, chrześcijańskie i ludowe. Od zarania ważnym punktem kształtującym świadomość i tożsamość rodzącego się ruchu były symbole i tradycje.
Jednym z najważniejszych i najbardziej charakterystycznych elementów naszej historii pozostaje Święto Ludowe. Pierwsze obchody w 1904 r. przypadły na 110. rocznicę Racławic. Wspólnie świętowano pod sztandarem „Żywią i bronią”. Hasło nie tylko silnie rozbudzało ducha narodowego wśród galicyjskich chłopów, ale też wzmacniało poczucie godności i potrzebę walki z niesprawiedliwościami społecznymi. Ważnym elementem stało się krzewienie myśli ludowej i wsparcie dla chłopów pod rosyjskim zaborem.
Do celebrowania tradycji Święta Ludowego zaczęto powracać w niepodległej Polsce. Nowym rozdziałem historii Święta Ludowego były lata walk z sanacją po 1926 r. W tym okresie narodził się także kolejny ważny symbol ruchu ludowego – czterolistna koniczynka. Szybko stał się najważniejszym atrybutem nie tylko ruchu ludowego w Polsce, ale także wśród europejskich ugrupowań.
Lata międzywojenne to był okres ciężkiej walki o demokratyczne rządy i sprawiedliwość społeczną. Nową datą obchodów uznano dzień Zesłania Ducha Świętego, czyli tzw. Zielone Świątki.
Święto Zesłania Ducha Świętego od pradawnych czasów towarzyszyło tradycji ludności wiejskiej. Uroczyście celebrowane dni były prawdziwym świętem chłopów. Wszystkie domostwa i podwórza przyozdabiano gałązkami brzozy czy świerka.
Obraz Święta Ludowego odtąd malowały powiewające sztandary w zielonych barwach, zielona koniczyna w klapie odzienia, tradycyjne stroje ludowe i uroczysta atmosfera.
W latach 30. Święto Ludowe staje się dniem wzmożonej walki politycznej. Liczne manifestacje i wiece gromadzą tysiące chłopów.
W czasie wojny nie zarzucono tradycji Święta Ludowego. Obchodzono je tam, gdzie pozwalały na to warunki – przeważnie w lasach i obozowiskach partyzanckich.
Niezwykle masowe i radosne były pierwsze obchody Święta Ludowego po wyzwoleniu. Jednak rozbicie w ruchu ludowym w następnych latach nie sprzyjało organizowaniu obchodów tego święta. Renesans tej pięknej tradycji nastąpił po październiku 1956 r. W latach następnych obchody Święta Ludowego wypadały imponująco i od tego czasu obchodzone jest każdego roku w całym kraju.
Prawdziwe odrodzenie nastąpiło jednak dopiero w latach 90. Ludowcy odzyskując swobodę działania po 1989 r., powrócili do dziedzictwa ruchu ludowego. Oficjalnie dokonało się to podczas Kongresu Odrodzenia Ruchu Ludowego w listopadzie 1989 r. Wróciła nazwa Polskie Stronnictwo Ludowe wraz ze swoją tradycją i symboliką.
Hymnem ruchu ludowego jest Rota.
Po roku 1990 członkowie Polskiego Stronnictwa Ludowego z dumą wrócili do pięknej tradycji Święta Ludowego. Tego dnia wspólnie zbieramy się pod zielonymi sztandarami dając symbol naszego patriotyzmu i przywiązaniu do ludowego dziedzictwa.
Spotykamy się w roku setnej rocznicy odzyskania niepodległości, co jest dla nas, ludowców, powodem do dumy i radości.
Dziś, w święto Zesłania Ducha Świętego powtórzmy za Janem Pawłem II:
Niech zstąpi Duch Twój!
Niech zstąpi Duch Twój!
I odnowi oblicze ziemi... tej ziemi!
Dziękuję Zarządowi Gminnemu PSL: Grażynie Sowie, Annie Karnas, Dominice Kiełboń, Wiesławowi Batorowi, Wojciechowi Chochrekowi, Pawłowi Kruczkowi, Stanisławowi Chuchli, Jerzemu Kocojowi, Sławomirowi Kowalowi, Januszowi Kusiowi, Robertowi Pleśniakowi, Tadeuszowi Kuśnierzowi, Januszowi Szpali, Stanisławowi Cagowi, Ryszardowi Wyskielowi, Janowi Korczowi z małżonką i obsłudze za przygotowanie poczęstunku i współorganizację uroczystości.
Dziękuję wszystkim za udział w uroczystości, za zaangażowanie i pomoc w krzewieniu naszej pięknej polskiej tradycji”.
Małgorzata Drewniak